एकाच ह्या जन्मी जणु...

फिरुनी नवा जन्म... कृष्णधवल चित्रांना रंगवून-मिरवून आपली लाल करायचा मोह अखेरीस आज वरचढ ठरलाच. गेल्या काही महिन्यांत रंगवलेली जुनी चित्रं आज परत मांडत आहे.

सुलोचनाताई

'हात नगा लावू माझ्या साडीला'

दिल अपना और प्रीत परायी (मीनाकुमारीच्या चेहर्‍यावर वेगवेगळ्या ठिकाणी पडणारा उजेड दाखवायचा प्रयत्न- कितपत जमलाय?)

साहिब बीवी और गुलाम (On second thoughts, गुरुदत्त च्या कुडत्याचा रंग मलाच नाही आवडला. पेल्यातली दारू रंगवणं मीनाकुमारीच्या साडीपेक्षाही अवघड होतं.)

शुभा खोटे. [कोण म्हणेल ह्याच 'एक दूजे के लिए' मध्ये आहेत?! :) ]
[ह्या चित्राने खूप त्रास दिला... ऊन रंगवणं, झुडुपं रंगवणं ह्याला खूऽऽप वेळ लागला.]

अ जू न चि त्रं आ हे त... ल क्ष ठे वा!